Review: Track Lab (PS VR)

Review: Track Lab (PS VR) – Muziek maken in games is geen alledaagse bezigheid. Games die om muziek draaien, komen al wat vaker voor, maar een combinatie daarvan is dan weer vrij uniek te noemen. Het Nederlandse Little Chicken heeft het spelen met muziek en het maken van muziek samengebracht in de game Track Lab. Deze game speel je in virtual reality, waarin je kunt puzzelen en dikke tracks in elkaar kunt zetten. Het is een wat vreemde eend in de bijt, maar daarom niet minder leuk om te spelen.

Pak de Move controllers erbij

Track Lab bestaat uit twee modi en dat is het. De game heeft dus niet bijzonder veel om het lijf, maar alsnog kan je je er uren mee vermaken, maar dan moet je natuurlijk wel muzikaal zijn. De twee modi die de game te bieden heeft staan eigenlijk compleet los van elkaar. In de ene modus dien je puzzels op te lossen en in de andere modus kun je eigen tracks maken. Waarom dat ene bij het andere hoort is ons – afgezien van de muziek – niet helemaal duidelijk, maar dat neemt niet weg dat de muzikale gamer zich uitstekend met Track Lab kan vermaken.

Laten we beginnen bij de puzzels. Je krijgt vier categorieën voorgeschoteld met elk drie keer een reeks van acht puzzels, waarbij de moeilijkheidsgraad toeneemt. Het is de bedoeling om een bolletje de juiste richting op te sturen terwijl deze door allerlei (soort van) luchtbellen heengaat, wat klanken voortbrengt. Terwijl je speelt, ontstaat er zo een deuntje, maar om het bolletje succesvol bij het eindpunt te brengen, zul je losse objecten op het raster moeten plaatsen. Bij iedere puzzel krijg je een beperkt aantal objecten om te plaatsen en het is dan aan jou om de juiste oplossing te vinden.

De game is aanvankelijk – in elke categorie – nogal simpel, omdat de oplossing behoorlijk voor de hand ligt. Als je de acht gemakkelijke puzzels oplost, krijg je moeilijkere puzzels. Los je die op, dan krijg je weer acht moeilijkere puzzels en heb je één van de vier categorieën afgerond. Dit proces herhaalt zich keer op keer en telkens krijg je met andere te plaatsen objecten te maken. Dit kunnen schuine ‘plankjes’ zijn om het bolletje een andere richting op te sturen. Ook tref je versnellers, splitters en meer, en zo is het zaak om de verschillende eindpunten te bereiken in de levels, waarvan er steeds meer bijkomen.

Deze objecten plaats je met de PlayStation Move controllers op het raster en je kunt ze zo vaak verplaatsen en draaien als je maar wilt. In feite is ieder level – en dus de muziek – onvolledig en het is aan jou om er voor te zorgen dat het level volledig wordt gemaakt. Ondertussen krijg je in elke puzzel een ander deuntje te horen en dat maakt het tot een zeer ontspannende en aangename ervaring. Dat de puzzels in het begin wel heel erg makkelijk zijn, nemen we voor lief, want later in de game zul je bij momenten echt heel goed moeten kijken en nadenken. Het oplossen van een lastige puzzel zorgt vervolgens voor genoeg voldoening en dat maakt het puzzelen leuk.

Een aangename ervaring, maar…

Doordat je de game in virtual reality speelt, heb je te allen tijde zeer goed overzicht op het raster en dat maakt het oplossen van de puzzels een leuke bezigheid. Met name omdat je zoveel verschillende soorten deuntjes hoort en omdat het er grafisch erg netjes uitziet. Wat dat betreft, zijn we vooral erg positief over deze puzzelmodus, maar helemaal zonder kleerscheuren komt het er niet vanaf. Zo ben je hooguit een uurtje of vier bezig met het oplossen van alle puzzels en dat is niet heel erg lang. In die lengte is meegerekend dat de game de voortgang van een serie puzzels niet opslaat, waardoor je dus opnieuw moet beginnen als je het tussentijds afgesloten hebt om een andere reeks te doen.

De game slaat enkel voltooide puzzelseries op, dus als je vastliep bij puzzel 7 van de 8, dan zal je als je weer verder wilt spelen opnieuw moeten beginnen bij de eerste puzzel. Het lijkt net alsof de ontwikkelaar vergeten is om tussentijds op te slaan en dat is natuurlijk niet handig. Ook de hoeveelheid puzzels is een beetje aan de lage kant, omdat ongeveer de helft vrij gemakkelijk is. Hierdoor fiets je er zo doorheen. Het puzzelen in Track Lab is een leuke aangelegenheid en daarom wil je meer. Dus dat is dan eigenlijk weer een compliment, want als je als speler meer wenst, doe je het als ontwikkelaar toch goed, nietwaar?

Creëer je eigen muziek

Klaar met puzzelen of daar helemaal geen zin in? Dan kan je de andere kant van Track Lab gaan ontdekken en daarin kan je je eigen tracks gaan maken. Je krijgt hierin wederom een raster voor je neus en hier kun je diverse ‘luchtbellen’ op plaatsen die allemaal een eigen deuntje produceren. Door de juiste achter elkaar te plaatsen, kan je vervolgens een elektronische track maken. Om het wat speels te houden, kan je de elementen die je voor de puzzels gebruikte ook hier toepassen. Want een track komt op gang zodra het bolletje de geplaatste punten passeert, dus ook hier kan je het bolletje splitsen voor meer richtingen en zodoende meer deuntjes.

Het is best leuk opgezet en de game biedt enorm veel verschillende standaard geluiden, waardoor de creatieve muzikale gamer uren kan spenderen met het maken en perfectioneren van zijn of haar tracks. De werking is oersimpel, want je plaatst de deuntjes en de objecten wederom met de Move controller en op die manier puzzel je als het ware een eigen track in elkaar. De game biedt bovendien genoeg ruimte om je eigen tracks op te slaan en eventueel kun je gemaakte tracks met elkaar mixen en een beetje klooien met de algemene sound die daar uit ontstaat. Dit allemaal vanuit een overzichtelijk paneel, waardoor het prima werkt. Een nadeel is misschien wel dat de perfecte track maken zeer tijdrovend kan zijn, omdat je zo precies te werk kan gaan. Maar dat zal voor muziekliefhebbers weinig uitmaken.