Review: Black Clover: Quartet Knights – Bandai Namco staat er om bekend dat zij veel anime/manga overzetten naar games. De meest succesvolle is natuurlijk de Dragon Ball-serie en daar zijn dan ook al verschillende delen van verschenen voor diverse consoles. De Japanse ontwikkelaar/uitgever probeert ook geregeld andere series te gebruiken voor nieuwe games en ditmaal is Black Clover aan de beurt. Deze serie zag pas in maart vorig jaar het daglicht, dus het gaat om een nog vrij nieuwe serie. Bandai Namco neemt dus wat risico, aangezien de fanbase – ondanks het toch redelijke succes van de serie – niet zo heel erg groot zal zijn. Er zal dus flink werk van de game gemaakt moeten zijn om ook gamers die niets van Black Clover afweten hiervoor te interesseren.

Schijn bedriegt

Als je de game opstart, dan lijkt het er op dat je je er een flink aantal uurtjes mee kunt vermaken. Er is een Story modus, er zijn uitdagingen en je kunt ook online spelen. Tevens is er de mogelijkheid om te trainen, zodat je je skills kunt bijschaven. Alleen kom je er al snel achter dat de game toch maar weinig te bieden heeft. Om maar bij het begin te beginnen, is er de gameplay zelf. Black Clover is een actiegame, waarin je in afgesloten omgevingen vijanden moet verslaan. Hiervoor heb je de vier schouderknoppen op de controller tot je beschikking. Eén daarvan is weggelegd voor mêlee-aanvallen en als je deze ingedrukt houdt, wordt er automatisch een combo gemaakt. Er is één schouderknop om te blokken en de overigen zijn weggelegd voor twee andere aanvallen. Je arsenaal aan standaard vechtbewegingen is dus erg beperkt.

Je hebt echter ook teamgenoten bij je en op sommige momenten kun je samen met hen een krachtige aanval uitvoeren. Ook loopt er een metertje mee en als deze vol is – door vijanden te verslaan – en je op ‘driehoekje’ drukt, dan ben je voor een bepaalde tijd heel erg sterk. Tevens heb je dan de mogelijkheid om maximaal drie speciale aanvallen uit te voeren. Je hebt dus iets meer mogelijkheden dan alleen je standaard aanvallen, maar echt veel is het dus niet. Hierdoor wordt het vechten vrij snel repetitief, doordat je vrijwel constant hetzelfde doet. Tevens geven de aanvallen je niet het gevoel dat je daadwerkelijk contact maakt met een vijand, dus het is niet altijd duidelijk of je nu iemand hebt geraakt of niet.

Even wat anders

De game probeert je wel wat nieuws voor te schotelen door de doelen van de missies soms wat te veranderen. Zo moet je bijvoorbeeld een bepaalde zone proberen te bemachtigen of je moet een kristal naar een bepaalde plek zien te krijgen en je vijanden proberen dit te voorkomen. Helaas is ook hier de variatie zeer beperkt en het helpt niet om de repetitieve gameplay wat te verbloemen. Daar komt ook nog eens bij dat de vijanden die je tegenkomt niet heel gevarieerd zijn. Tijdens de verhaalmodus is er wel een klein aantal bazen dat je moet verslaan, maar ook hier geldt dat er niet heel veel verschillende van zijn. Het lijkt er heel erg op dat de game gehaast in elkaar is gezet en dat alles maar voor de helft is afgemaakt. Het gaat hier echter wel om een full-priced titel, dus je voelt je besodemietert als je ziet wat je hier voor krijgt.

Als we naar de modi zelf gaan kijken, wordt het er niet beter op. Zo is de campagne in zijn geheel echt schandalig kort. Je kunt deze namelijk gemakkelijk binnen drie uur uitspelen. Daar komt bij dat deze voor maar een heel klein gedeelte uit daadwerkelijke gameplay bestaat, die ook nog eens kinderlijk simpel is op normal, en op hard is het niet veel moeilijker. Het meeste zit je naar cut-scènes te kijken en/of tekst te lezen van de verschillende personages. Het verhaal op zich is niet echt bijzonder, dus hier moet het spel het ook niet van hebben. Nu is er wel een tweede campagne beschikbaar, maar die lijkt heel erg op de eerste en voegt dus weinig toe. Je kunt wel de verschillende levels opnieuw spelen en dan met andere personages – en toegegeven daar zijn er veel van – maar buiten dat ze andere vechtbewegingen hebben, blijft de repetitieve gameplay van kracht.

Nog steeds hetzelfde

Hetzelfde geldt ook weer voor de Challenge modus en het online-gedeelte van Black Clover: Quartet Knights. Je moet in de Challenge modus bepaalde opdrachten vervullen – dus het is niet exact hetzelfde als wat je in de campagne doet – maar het verandert de gameplay simpelweg niet. Een online modus weet vaak wat extra speelplezier op te leveren, doordat je met en/of tegen personages speelt die bestuurd worden door andere spelers, wat het onvoorspelbaar maakt. Maar doordat je zo weinig aanvalsmogelijkheden hebt, gaat deze vlieger hier helaas niet op. Het online-gedeelte voegt dus weinig tot geen extra speelplezier toe.

Punten

Nu kun je tijdens het spelen punten verdienen, die je weer kunt gebruiken om de diverse personages op sommige punten wat sterker te maken en je kunt onder andere verschillende kleuren van kleding ontgrendelen. Maar ja, als de gameplay heel snel repetitief wordt, dan heb je niet echt zin om te blijven spelen. De diverse dingen die je kunt ontgrendelen door te blijven spelen zullen je dan weinig uitmaken. Het is dus niet al te best gesteld met Black Clover: Quartet Knights. Om toch met een positieve noot te eindigen, moet wel gezegd worden dat de game er grafisch op zich best wel oké uitziet. Hier is ook meteen alles mee gezegd, maar het is in ieder geval wat.

Conclusie

Black Clover: Quartet Knights zal het toch echt moeten hebben van gamers die grote fan van de serie zijn, want het spel is simpelweg niet goed genoeg om niet-fans geïnteresseerd in deze titel te maken. Het is grafisch op zich wel oké en er zijn veel verschillende personages waarmee je kunt spelen, maar de gameplay wordt heel snel repetitief. De verhalende campagne is ook nog eens schandalig kort en erg gemakkelijk. Er zijn wel andere modi aanwezig, maar daar verandert de gameplay niet door, dus ook hier raak je snel op uitgekeken. Het lijkt er op dat de ontwikkelaar flink in tijdsnood heeft gezeten en dat het spel daardoor niet de volledige aandacht heeft gekregen en dat is natuurlijk niet best voor een game waar je de volle pond voor moet betalen.

Pluspunten

  • Veel verschillende personages
  • Ziet er op zich wel oké uit

Minpunten

  • Campagne schandalig kort...
  • ...en erg gemakkelijk uit te spelen
  • Weinig aanvalsbewegingen
  • Wordt heel snel repetitief
  • Extra modi voegen niets toe

3.5