Review: Raging Justice – Retro gaming is heel erg populair en veel speciaalzaken verkopen buiten de huidige generatie consoles ook spelcomputers zoals de NES en SEGA Megadrive, plus natuurlijk de games voor deze systemen. De populariteit van retro-games wordt door sommige ontwikkelaars dankbaar gebruikt voor het maken van nieuwe games. Er wordt dan een oudere titel als inspiratie gebruikt en dat wordt in een nieuw jasje gestoken. Raging Justice is zo’n game. MakinGames heeft de formule gepakt van beat ‘em ups uit de jaren 80 en 90 en die gemoderniseerd. Is dit de ultieme game voor fans van het genre?
Back to the Future
Raging Justice is een spel voor gamers die met heimwee terugdenken aan klassiekers als Streets of Rage en Final Fight. De simpele, maar toch leuke gameplay van deze beat ‘em ups werd veel gebruikt in het 8- en 16-bit tijdperk, maar toen games eenmaal de overstap maakten naar 3D-werelden, verdwenen deze titels langzaam maar zeker naar de achtergrond. Raging Justice doet deze tijden dus weer herleven en schotelt qua gameplay een exacte kopie van de eerder genoemde titels voor. Je hebt dus een drietal personages waar je uit kunt kiezen en het is de bedoeling om iedereen die je op je pad tegenkomt tegen de grond te slaan of schoppen en dit kan zowel alleen als met een vriend/vriendin.
Lekker simpel
De besturing is heel erg makkelijk om te leren en dat maakt het ook meteen voor iedereen toegankelijk. Je hebt een knop om te slaan en een knop om te schoppen en er zijn een klein aantal combinaties die je hiermee kunt maken. Tevens kun je verschillende wapens oppakken om je tegenstanders mee te slaan of steken. Je hebt ook de beschikking over een speciale aanval, alleen kost dat wel een stuk levensenergie als je deze gebruikt. Deze energie kun je weer aanvullen door hamburgers en hele gebraden kippen te eten, die hier en daar te vinden zijn. Ook hier geldt dus dat het een kopie is van klassieke beat ‘em ups van vroeger. Het enige wat een beetje anders is, is dat je nu vijanden kunt arresteren. Het voordeel wat je hieruit kan halen is dat ze dan voedsel laten vallen.
Variatie
Raging Justice doet dus niets nieuws, maar dat wil niet meteen zeggen dat het geen leuk spel is. Ja, de gameplay is wat repetitief, maar dat is inherent aan het genre. De game stelt hier echter een uitdagende moeilijkheidsgraad tegenover. Op ‘normal’ zal je al echt alle zeilen bij moeten zetten om het einde te kunnen halen, dus je bent wel even zoet. Het is alleen weer jammer dat er niet zoveel verschillende vijanden zijn. Eigenlijk heb je na twee levels alle soorten tegenstanders wel gezien, buiten de eindbazen om natuurlijk. Nu zijn deze eindbazen wel weer erg leuk en vooral het allerlaatste gevecht is heerlijk over-the-top, maar wat meer diversiteit bij de ‘normale’ vijanden had het repetitieve aard van het beestje wat meer kunnen doen verbloemen.
Mortal Kombat
Qua uiterlijk heeft de ontwikkelaar niet voor een 16-bit stijl van weleer gekozen, want deze is iets moderner. De grafische stijl van Raging Justice doet wel erg denken aan wat oudere beat ‘em ups. Raging Justice ziet er namelijk uit alsof er gebruik is gemaakt van pre-rendered graphics, die doen terugdenken aan titels als Mortal Kombat en Pit Fighter. Ook de animaties zijn anders dan anders, want deze zien er weer uit alsof er gebruik is gemaakt van een soort stop-motion techniek. Beide zorgen er in ieder geval voor dat het spel een geheel eigen smoel heeft en het ziet er eigenlijk best wel tof uit. Het is oud, maar toch een beetje nieuw.
Toegevoegde waarde?
De ontwikkelaar is met Raging Justice in zijn opzet dus geslaagd. Het is gewoon een game die de ouderwetse gameplay van beat ‘em ups van weleer met zich meeneemt, niets meer en niets minder. Er zijn dus nagenoeg geen vernieuwingen te vinden en dat maakt de game dus niet echt bijzonder. Het spel is zeker leuk, maar daar blijft het dan ook bij. Nu zijn er wel uitdagingen te doen in elk level, maar deze doen verder niets ontgrendelen. Tevens is er een ‘Brawl’-modus toegevoegd, waarin je zo lang mogelijk moet zien te overleven tegenover steeds sterkere tegenstanders, maar dit is eigenlijk hetzelfde wat je in de verhalende campagne doet. Het is aardig dat het erin zit, maar het voegt weinig tot niets toe.
Conclusie
Ben je op zoek naar een ouderwetse 2D beat ‘em up in de trend van Streets of Rage en Final Fight, dan biedt Raging Justice precies wat je zoekt. Het spel biedt exact de gameplay die je gewend bent, alleen heeft het een moderner uiterlijk. De gameplay is vermakelijk en het spel is tevens erg uitdagend, dus je zal niet in één ruk door de campagne heen gaan. Er had echter wel wat meer variatie qua vijanden mogen zijn. De game heeft verder ook niets nieuws te bieden en dat zorgt ervoor dat het spel wel leuk is, maar zeker niet bijzonder. Raging Justice is dus puur voor de fans van het genre, want voor niet-fans is de game vrij repetitief en weinig nieuws onder de zon.
Pluspunten
- Grafische stijl geeft de game een eigen smoel
- Uitdagende moeilijkheidsgraad
- Lage instapdrempel
- Game biedt exact wat het belooft
Minpunten
- Het biedt niets nieuws
- Erg weinig variatie in vijanden
- Brawl biedt nagenoeg hetzelfde als de campagne
7.0
Lijkt me best aardig…en zal deze vast een keer kopen in de store
Misschien een keer kopen voor een paar euro’s.
Ga morgen kopen, vet
Ik heb m en voor zijn prijs (11 euro) is hij best leuk!
Als minpunt “Het biedt niets nieuws” komt een beetje raar over bij een game die duidelijk gericht is op liefhebbers van het oude genre.
Nog sterker vind ik dat het een pluspunt is dat het exact doet wat het belooft (ja in de pluspunten staat “beloofd”, maar dat lijkt me nou ook niet helemaal correct ;)), dat spreekt het minpunt weer erg tegen.
@85.159.236..xxx:
Voor niet-fans is dit wel belangrijk om te weten en wel degelijk een minpunt. Zoals in in de conclusie laat weten zullen fans hier niet om geven, maar is Raging Justice voor niet-fans te eentonig mede doordat er niets nieuws is.
@misterAdmirals: Voor wel fans is het een pluspunt, dus had je het daar ook bij moeten zetten dan?
Voor niet-fans zal het al snel niet interessant zijn, en niet omdat het niks nieuws biedt.
Daarbij ook nog: als je bijv. een race game reviewt, zet je er dan ook als minpunt bij dat het voor niet-race-fans niet geschikt is?
@31.149.60.xxx:
normaal doe ik inderdaad niet erbij zetten dat het niet voor niet-fans is, maar bij retro-gameplay vind ik dat iets anders. Je kan wel vechtgames tof vinden (wat raging justice is), maar niet met gameplay van twintig jaar of meer geleden. Ik heb daardoor ook nu bij pluspunten gezet dat de game exact doet wat het beloofd. Dat zet ik ook niet bij iedere game. Zoals je al zelfs hebt opgemerkt staat deze lijnrecht tegenover dat er niets nieuws wordt gedaan. Beide zorgen er dan ook voor dat deze geen invloed hebben op het uiteindelijke cijfer wat ik heb gegeven.
@misterAdmirals: Precies waarom het dus niet noemenswaardig is als zowel plus als minpunt dus 😉
Wel noemenswaardig in de review verder maar als minpunt en pluspunt benoemen komt gewoon raar over op deze manier.
Let overigens eens op je spelling zoals benoemd, dat zou je wat geloofwaardiger maken. 🙂
(Het doet wat het beloofD?)
@128.127.46.xxx:
Het kan natuurlijk wel eens gebeuren dat je een fout maakt als je lappen met tekst schrijft. Dat iemand dat aangeeft, prima, maar ik vind het een beetje aparte opmerking dat ik wat geloofwaardiger zou zijn als ik geen fouten maak. Ik ben gelukkig ook maar een mens.
@misterAdmirals: Als je een bepaalde functie uitoefent lijkt het me niet meer dan logisch dat je zorgt dat je eindresultaat goed is, dus óf je zorgt dat je zeker bent óf je laat het door iemand nakijken. (Twee mensen zien altijd meer dan één)
Je taalfout is ook niet het enige wat opgemerkt wordt, ook de opmerking “normaal doe ik inderdaad niet erbij zetten” is nou niet bepaald erg correct.
Daarnaast lijkt het me ook goed om te leren om met kritiek om te gaan, je zou je les er uit kunnen leren in plaats van alles te proberen te weerleggen. (En uiteraard hoef je het niet overal mee eens te zijn)
@94.130.67..xxx:
Spreek je jezelf nu niet zelf tegen? Je zegt dat ik beter met kritiek om moet gaan maar daarna zeg je dat ik niet overal mee eens hoef te zijn. Ik heb je steeds normaal antwoord gegeven en heb je gezegd waarom ik sommige dingen heb neergezet. Maar dat ik dat laat weten is volgens jou niet normaal met kritiek omgaan, terwijl je zegt dat ik niet overal mee eens hoef te zijn? Het enige wat ik apart vond was je opmerking over één spelfout waardoor ik minder geloofwaardig zou zijn.
Ook je opmerking over dat het eindresultaat goed moet zijn vind ik wat apart. Iedereen probeert iets goed te doen, maar fouten worden nu eenmaal gemaakt. Ik ben blij dat ik dat doe, dan weet ik dat ik nog een mens ben. Wat ik uit je opmerking haal is dat jij dus nooit fouten op je werk maakt. Als mensen fouten uit mijn tekst halen prima, dan zal ik dat ook zeker toegeven en dit veranderen. Maar om daar weer aparte opmerkingen over te maken, dan is dat weer jammer.
@misterAdmirals: Het gaat niet om fouten maken op je werk, het gaat om je eindproduct, en de geloofwaardigheid die je behoudt als je keer op keer fouten (zoals spelfouten, die helaas gewoon geregeld terug te zien zijn) blijft maken.
Tegenspreken is overigens helaas geen sprake van, je manier van uiten bevat een bepaalde ondertoon waar duidelijk spanning in zit. Het gaat dan ook om de manier waarop je met kritiek om gaat. Het feit dat ik zeg dat je met kritiek moet leren omgaan staat toch niet pal tegenover dat je het niet overal mee eens hoeft te zijn?
Daarbij is het een feit dat je spelfouten maakt toch? Daar kan geen mening tegenop.
Nog even aanvullend:
Dit komt uit een post uit 2017, waar andere gebruikers je ook al wijzen op spelfouten. (Dit is overigens slechts één van de vele voorbeelden)
Een bezoeker geeft daar het volgende al aan: “Af en toe een spelfoutje is niks mis mee.
Het is op deze site alleen schering en inslag de laatste weken. D of T is toch niet zo moeilijk? Gaat zelfs nog een eindredactie overheen.”
Je geeft aan het te waarderen dat iemand spelfouten benoemt, echter wordt er blijkbaar dus niets van geleerd, en dat vind ik toch op zijn minst jammer te noemen.
Ik maak inderdaad spelfouten, dat heb ik ook nergens ontkent. Het is niet de eerste en zal ook zeker niet de laatste keer zijn. Zoals al gezegd ik ben ook maar een mens. Maar zoals ik al twee keer heb gezegd vind ik het jammer als daar opmerkingen over worden gemaakt die nergens op slaan. Ook dat er nu over een ondertoon wordt gesproken is heel apart, aangezien het om geschreven tekst gaat en je dus geen intonatie kan lezen, dat kan je alleen horen.
Ik heb geprobeerd mezelf uit te leggen en vind dat ik daar al genoeg tijd aan heb besteed. Dus als mensen vinden dat ik ongeloofwaardig ben, omdat er een foutje is gemaakt en dat ik niet tegen kritiek kan is prima hoor. Ieder zijn mening.
@misterAdmirals: Kijk, dat is al een stuk betere manier om er mee om te gaan 🙂
Wel is het zo (en dat vind ik jammer) dat jij de opmerkingen over spelling (ook al eerder te zien) nergens op vindt slaan, en je uit nu alsof het een feit is dat de opmerkingen nergens op slaan. Het blijft jouw mening.
Een ondertoon kan voor mijn gevoel wel degelijk in geschreven tekst op te merken zijn, maar goed dat is dan weer mijn mening.