Review: Forgotton Anne – Indiegames zijn tegenwoordig zo ingeburgerd dat ook grote uitgevers zich aan dit soort titels wagen. Zo heeft bijvoorbeeld Electronic Arts al Unravel en Fe op de markt gebracht. Ook Square Enix doet een duit in het zakje onder de naam ‘Square Enix Collective’, maar de games die zij onder deze noemer op de markt hebben gebracht, waaronder Fear Effect Sedna, zijn nu niet bepaald succesvol gebleken. Als dit zo doorgaat lijkt de nieuwe opzet van de Japanse uitgever een kort leven te zijn beschoren. Daarom is een spel nodig dat laat zien dat ook kleine ontwikkelaars games kunnen maken die zich kunnen meten met de grote Triple A-projecten en dus ook daadwerkelijk geld in het laatje kunnen brengen, zonder dat er veel reclame is gemaakt.

Vergeten Anne

In Forgotton Anne speel je als een meisje met dezelfde naam als in de titel. Zij woont in ‘The Forgotten Lands’, een plek waar alles terecht komt dat door mensen wordt vergeten, variërend van schoenen en speelgoed tot brieven en sjaals, zij worden ‘Forgotlings’ genoemd. Anne is een zogenaamde ‘Enforcer’, iemand die de orde bewaakt in het land. Tevens werkt zij samen met meester Bonku aan een manier om weer naar de echte wereld terug te keren om zo bewoners van de Forgotten Lands weer te herenigen met hun eigenaar. Alleen is niet iedereen blij met deze gang van zaken en er staat een groep rebellen op die deze plannen willen dwarsbomen. Anne gaat de strijd aan tegen deze rebellen.

Prince of Persia 1989

Forgotton Anne wordt omschreven als een ‘cinematic adventure’ waarbij de focus op het verhaal en kleine puzzels ligt. Focus op het verhaal betekent vaak dat er qua daadwerkelijke gameplay niet heel veel te doen is, maar met Forgotton Anne is dat niet het geval. Het spel doet namelijk heel erg denken aan de allereerste Prince of Persia. De manier van lopen, rennen en springen tussen platformen lijkt haast één op één te zijn overgezet. Er wordt dus gebruik gemaakt van oude mechanieken, maar het voelt zeker niet ouderwets aan. Het is zo een tijd geleden dat voor deze manier van spelen is gekozen, dat het nu zelfs vrij fris aanvoelt en alles is ook zo uitgewerkt dat het gewoon heel erg leuk is om te spelen.

Een leuke onderbreking

Het springen en klauteren wordt veelvuldig onderbroken door puzzels. Anne heeft de mogelijkheid om ‘Anima’ – een energie die zowel machines laat draaien als Forgotlings laat leven– te beïnvloeden en hiermee zal je moeten spelen om verder te kunnen komen. Deze puzzels zullen je hersenen niet keihard doen kraken, maar weten wel voor zeer prettige onderbrekingen te zorgen. Het is ook goed dat hier niet gekozen is voor een hoge moeilijkheidsgraad, want nu blijf je niet al te lang bezig met één bepaalde opdracht. Zoals al aangegeven is het verhaal van Forgotton Anne één van de grote focuspunten, dus die kan nu vloeiend worden afgewerkt. Als je teveel ergens blijft vastzitten zorgt dit voor te grote onderbrekingen en dan raak je het verhaal misschien uit het oog.

Gij zult niet sterven

Om ervoor te zorgen dat je niet bepaalde stukken van een verhaal meerdere keren moet spelen, heeft de ontwikkelaar ervoor gekozen dat Anne niet dood kan gaan. Nu hebben andere ontwikkelaars dit al eerder geprobeerd en vaak kwam dat het spel niet ten goede, maar dat is hier anders. Het zorgt ervoor dat de game je helemaal opslokt, doordat je constant betrokken blijft bij het verhaal. En voor een game waar hier de focus op ligt pakt het niet dood kunnen gaan dus wel positief uit. Het valt tijdens het spelen ook helemaal niet op dat je niet kan sterven, want het verhaal is zo goed dat je je daar volledig op focust en je gewoon geen tijd hebt om je ergens aan te ergeren.

Om je nog meer bij het avontuur van Anne te betrekken, zal je op sommige momenten keuzes moeten maken. De hoofdrolspeelster komt verschillende personages tegen en komt in situaties terecht die je voor het blok zetten of iets van je vragen. De beslissingen die je dan maakt hebben weer consequenties. Nu is het niet zo dat het verhaal constant verandert met elke beslissing die je maakt, want het gaat meer om het vormen van je karakter. Dit kan door sommige Forgotlings worden opgemerkt en die kunnen dan anders op je gaan reageren. Hoe dit dan precies in zijn werk gaat zal je zelf moeten ervaren, maar het komt het spel zeker ten goede.

Net als vroeger

Qua gameplay zit de game dus prima in elkaar, maar ook over het audiovisuele gedeelte is nagedacht door TroughLine Games. Er is getracht om voor een visuele stijl te kiezen die doet terugdenken aan anime van vroeger en hier slaagt de game met vlag en wimpel in. De met de hand getekende graphics zijn bloedmooi en zijn geanimeerd zoals dat ook het geval was in je favoriete anime-series van weleer. Wat ook heel vet is, is dat cut-scènes soms vloeiend uitzoomen naar gameplay. Dit zorgt voor een ononderbroken ervaring. De geweldige visuele aankleding wordt bijgestaan door even zo goede audio. Geweldig mooie muziekstukken begeleiden je tijdens je avontuur en ook de voice-acting is prima.

Kinderachtig

Qua gameplay, graphics en geluid weet de game dus zeer goed te scoren, maar het meest indrukwekkende van het spel is en blijft het verhaal. Als je screenshots ziet van Forgotton Anne of een video van het spel hebt bekeken, dan krijg je het idee dat het hier gaat om een titel voor kinderen. De grafische stijl en pratende schoenen en lampen geven immers niet echt een volwassen gevoel. Toch is Forgotton Anne allesbehalve kinderlijk. Er worden zeer serieuze en interessante onderwerpen aangekaart, die ervoor zorgen dat het juist geen spel voor kinderen is. Ik zal geen voorbeelden geven over wat je te wachten kan staan, want dat zou de ervaring bederven als je nog niet aan de game begonnen bent, maar dat het indruk maakt is zeker.

Muggenziften

Forgotton Anne is dus in z’n geheel een geweldige ervaring, maar het is natuurlijk fijn om te weten wat de minpunten van een spel zijn. Voor deze titel is het echt heel goed zoeken en het komt eigenlijk een beetje neer op muggenziften. Zo zijn er heel af en toe gedeeltes waar de platform-actie niet helemaal lekker loopt door het leveldesign. Het spel doet er alles aan om het ritme van het verhaal te behouden, maar op deze momenten wordt dit wel iets verstoord. Tevens heeft de game weinig replaywaarde. De game bevat collectibles, dus je kan Forgotton Anne voor een tweede keer spelen, maar de gameplay en het verhaal bieden dan niets nieuws meer. De kwaliteit van Forgotten Anne is echter zo goed dat het eigenlijk helemaal niet erg is dat het na één speelbeurt over is.

Conclusie

Forgotton Anne is dan wel gemaakt door een kleine ontwikkelaar en is zonder fanfare op de markt gebracht, maar TroughLine Games heeft wel één van de meest indrukwekkende games van dit jaar gemaakt. Het spel schotelt je een wonderbaarlijke wereld voor die ogenschijnlijk een wat kinderlijk uiterlijk heeft, maar dat qua verhaal allesbehalve is. Er worden serieuze onderwerpen aangesneden, zonder dat het allemaal zo zwaar wordt dat er gamers kunnen afhaken. De audiovisuele aankleding van Forgotton Anne is van dezelfde hoge kwaliteit als het verhaal en het is een genot om naar te kijken en luisteren. Ook de gameplay weet zich hierbij aan te sluiten, met leuke platform-actie en aardige puzzels. Het enige kleine smetje is dat sommige platform-levels niet helemaal lekker zijn uitgewerkt en daar het ritme van de game wat mee in de weg zitten. Gelukkig komt dit niet heel vaak voor, dus de conclusie is simpel: Square Enix Collective heeft met Forgotton Anne zijn eerste grote kwalitatieve titel te pakken. Een titel die zich zelfs kan meten met de grote jongens.

Pluspunten

  • Mooie anime-stijl
  • Vloeiende overgang van cut-scènes naar gameplay
  • Game snijdt serieuze en interessante onderwerpen aan
  • Prince of Persia-gameplay is tof
  • Puzzels zorgen voor leuke onderbrekingen
  • Geweldige muzikale aankleding

Minpunten

  • Sommige platform-levels zitten het ritme van de game wat in de weg

9.0